Het is weer tijd voor een film. Films kijk ik graag in mijn eentje dus ik ga lekker boven, met een kopje thee in bed liggen en zet de ipad op mijn nachtkastje. Ik ga de film Brain on fire kijken.

Misschien hebben meerdere van jullie deze al gezien, maar ik vind dit echt een leuke en goede film. Het is een waargebeurd verhaal.

Deze film gaat over een jonge vrouw; Sussanah. Ze heeft een goede baan als journalist, een leuke familie en een vriend. Haar ouders zijn gescheiden en kunnen nog steeds niet heel goed met elkaar overweg en haar vader is in eerste instantie niet zo dol op haar vriend.

Ineens gaat het wat slechter met haar. Zowel thuis als op het werk. Ze vergeet vanalles en doet soms ineens gekke dingen. Iedereen maakt zich zorgen. Ze wordt ontslagen doordat ze fouten maakt die niet te onderbouwen zijn en raar gedrag vertoont. Terwijl haar baas, in mijn ogen, wel om haar geeft. Vervolgens sluit ze zichzelf op in huis. Het gaat steeds slechter met haar. Ze vertoont gedrag in de vorm van catatonie.

Ze verblijft vervolgens bij haar moeder en stiefvader, want ze kan niet meer alleen zijn. Ze wordt soms ineens boos of ligt bijvoorbeeld met kleren aan, op haar rug, in het water.

Haar hersenen gaan steeds meer achteruit. Geen psychiater of psycholoog helpt. Ze willen haar naar een psychiatrische inrichting brengen. Dat willen haar ouders en zij natuurlijk absoluut niet. Sussanah gaat steeds meer achteruit.

Uiteindelijk is er toch een arts die haar wil onderzoeken en een diagnose wil gaan stellen.

Dit gaat hem zeker lukken, maar hoe en wat is er aan de hand? Dat ga ik je natuurlijk niet vertellen, want dan is het niet leuk meer om de film te gaan kijken. Het is echt een aanrader.