Het aanzetten van de NVS, Nervus vagus stimulator

Samen met mijn vriend reed ik naar de afspraak in het ziekenhuis om de NVS aan te laten zetten en goed in te stellen. We hadden een uur gepland staan. Eenmaal in het ziekenhuis zaten we even in de wachtkamer. We werden geroepen en gingen een kamertje in.

De verpleegkundige specialist haalde een apparaat en een tablet tevoorschijn. Het apparaat kon je makkelijk vasthouden en moest ik zelf tegen de NVS aanhouden. Terwijl ik dat deed maakte de tablet verbinding met de NVS. Daar voel je nog niks van. Ze stelt de NVS in en zette hem bij mij op 0,75 milliampère Het was de bedoeling dat hij bij elke afspraak zo hoog mogelijk werd gezet. In totaal had ze 1,50 milliampère in gedachte.

Elke 5 minuten zou ik dus een pulse krijgen van 30 seconde lang. Mijn vriend zette een timer zodat we konden zien wanneer die ongeveer af zou gaan. Ik wilde die timer niet zien, want ik was veel te nerveus voor wat ik zou gaan voelen. Laat mij het maar gewoon overkomen dacht ik. Uiteindelijk voelde ik die pulse, maar viel het reuze mee. Het deed wel een klein beetje pijn, maar daar viel echt wel  mee te leven. Ik wist ook dat het tijdelijk zou zijn en dat ik er gewoon aan gewend moest raken. De eerste keer dat die NVS af ging hield ik mijn adem een soort van in. Dat was helemaal niet nodig, je moet natuurlijk gewoon door blijven ademen :-). Tijdens de daarop volgende pulsen moest ik heel erg lachen, want ik ging hees praten. Dat was heel apart. Het voelde een soort van alsof je keel dicht wordt geknepen.

Samen met mijn vriend ging ik, tijdens de afspraak, even in het restaurant een kopje koffie drinken. Elke keer als dat ding afging begon ik met lachen en bleef ik ook echt die 30 seconde lachen, alsof ik in een lachkick belandde. Maar goed dat kan aan mij liggen :-P.

Na een kwartiertje gingen we weer terug naar de verpleegkundige. De verpleegkundige vroeg hoe het ging en of het draagbaar was. Van mij mocht hij nog wel een tikkeltje harder. Ze zette de NVS op 0,75 milliampère We kletste met zijn drieën nog wat na en ze vertelde Richard het een en ander over de NVS en hoe verder. Richard zal op dat moment toch meer onthouden dan ik. Hij stond merkbaar harder, maar het was te doen.

Tijdens de afspraak kregen we natuurlijk nog allemaal informatie van de verpleegkundige. Ze zei dat ik mezelf ook af en toe de rust moest geven door de NVS uit te zetten door de magneet met tape op de NVS te plakken. Zo zou de NVS een minuut lang aanslaan en zal hij daarna uit staan. Richard kreeg ook te horen hoe hij de magneet moest gaan gebruiken wanneer ik een grote aanval krijg. Door de NVS zou ik ook nog wat kortademig worden.

Na de afspraak reden we naar huis en bleef ik lachen als ik een pulse kreeg. Richard had die middag vrij genomen dus bleef lekker thuis zijn ding doen. Ik werd met de minuut chagrijniger want het begon wel wat te irriteren en ik kreeg wat last van mijn keel. Ik zat meteen al te denken van hoe zal de nacht gaan.

Dat lees je in de volgende blog :-).

 

 

 

 

Illustraties zijn gemaakt door DCBM

Recommended Posts
Showing 2 comments
  • Hendrina
    Beantwoorden

    Hoi Annelon,
    Pas een beetje op dat je niet te snel gaat verhogen….de zenuw moet echt wennen aan die pulsen. 0,75 is best hoog voor de 1e keer. Eigenlijk moet je naar een hoogte gaan wat comfortabel is, en niet wat je kunt hebben.
    Hopelijk was je er toch snel aan gewend, maar het is zeker een kwestie van geduld.
    Nog veel succes, en hopelijk brengt de nvs je veel goeds!

    Groet,
    Hendrina ( moeder van een zoon, 24 jaar, met 16 jaar nvs)

    • Annelon Roskam
      Beantwoorden

      Hi Hendrina, Dank je wel! Ik zal oppassen ;-). Ben wel benieuwd naar de ervaringen van je zoon. Liefs,

Laat een antwoord achter aan Annelon Roskam Reactie annuleren

Start typing and press Enter to search