Zoals ik weleens vaker op dit blog vermeld; elke epilepsie is uniek waardoor soms moeilijk te begrijpen. Ik ga in dit blog een beetje uit proberen te leggen hoe mijn epilepsie in elkaar zit. Voor zover ik zelf weet ;-).

Een bepaalde vorm van epilepsie heb ik niet echt. Ik heb een mix van partiële en complex partiële aanvallen. Voorheen zeiden ze altijd dat ik absences had, maar dat schijnt nu na een eeg video-opname niet zo te zijn. Een absence is namelijk niet een aanval die vanuit een bron ontstaat. Mijn aanvallen komen vanuit 1 bron wat maakt dat het geen gegeneraliseerde aanvallen zijn. Gegeneraliseerde aanvallen zitten in de genen. Bij mij is dat middels een eeg en bloedonderzoek uitgesloten.

Kleine en  grote complex partiële aanvalletjes
Deze aanvalletjes vind ik zelf heel vervelend, omdat deze door zowel andere als ikzelf niet altijd worden opgemerkt. Zonder medicatie duren de aanvalletjes lang en zijn ze wel op te merken, maar wanneer ik mijn medicatie slik (lamotrigine + Briviact) duren deze aanvalletjes maar heel kort; misschien soms maar 1 seconde. Dan merkt niemand ze op, maar heb ik wel een deel gemist. Mijn bewustzijn is tijdens zo een aanvalletje namelijk verdwenen en ik ben vervolgens ook een klein deel van voor het aanvalletje kwijt. Een chaos dus. Deze chaos is dan soms dus niet op te merken, omdat ik dan niet in een conversatie ben. Ik ben dan bijvoorbeeld een blog aan het schrijven of verwerk de financiën in een Excell etc. Achteraf kan ik dan weleens merken een aanvalletje te hebben gehad wanneer er bijvoorbeeld een fout is gemaakt die niet te onderbouwen is.

Afgelopen jaar heb ik een keer een aanval gehad dat ik tijdens de aanval een gekke handeling uit ging voeren terwijl ik helemaal buiten bewustzijn was. Ik had zomaar ergens een hoopje suiker neergelegd.

Tonisch clonische aanval
Eens in het jaar heb ik een tonisch clonische aanval. Dit is een aanval waarbij de hele hersenen mee doen. Dat is dus eigenlijk een gegeneraliseerde aanval terwijl ze in het ziekenhuis zeggen dat ik complex partiële aanvallen heb. In het lab is ook uitgesloten dat de epilepsie in de genen zit. Dit soort dingen maken mij dan onzeker. Niet op elke vraag is er een antwoord ;-).

Dit is zo een beetje mijn epilepsie. Vrij complex dus. De kleine aanvalletjes maken mij het meest onzeker, omdat ik ze zelf nauwelijks door heb. Daardoor is het ook nog eens moeilijk om ze onder controle te krijgen. Met één tonisch clonische aanval in het jaar ben ik tevreden. Als het maar thuis bij alleen mijn vriend is :-P. Dat heb ik alleen helaas niet voor het zeggen.

Geheugen
Helaas is mijn geheugen hierdoor niet heel goed. Door de epilepsie, maar ook door de medicatie.

Werk
De complex partiële aanvalletjes hebben het meeste invloed op mijn werk, omdat ik ze meestal niet door heb. Er worden dan wel fouten gemaakt die niet zijn te onderbouwen.

Allemaal niet leuk, maar ik moet er mee leren leven. Ik probeer er zo veel mogelijk tegen te doen en steun te zoeken en met behulp van A-typical ook te geven.