Deze hele week ging het al veel beter. Ik voelde de NVS nauwelijks. Ik voelde hem wanneer ik bijvoorbeeld achter de laptop zat te werken en wanneer ik er aan zat te denken en er op lette. Het was geen vervelend gevoel. Als het zo zou blijven dan zou daar prima mee te leven zijn.

Nog steeds ben ik wat hees, maar wel minder. Het neemt dus wel af. Het hese vind ik het ergste van de NVS. Het positieve wat ik nu merk van de NVS is dat ik veel meer energie heb en daardoor ’s avonds weer wat langer op blijf en ik wat vrolijker ben. Dat vind ik echt heel fijn en ik snap wel dat de NVS ook wordt gebruikt door mensen met een depressie.

Maandag was ik een dagje alleen. Die ochtend was ik vergeten of ik wel of niet mijn medicatie in had genomen. Ik dacht ik kijk en voel wel even of ik ze in heb genomen. Even een experimentje. Rond 13:00 uur werd ik niet lekker en liep ik de hele tijd van de eettafel naar de keuken en weer terug. Ik was de hele tijd de weg kwijt. Dat waren heel veel aanvalletjes achtereen. Op een gegeven moment ben ik op de bank gaan liggen en heb ik medicatie ingenomen. Jammer genoeg ben ik niet op het idee gekomen om de magneet over de NVS te halen. Zo kon ik kijken wat de magneet zou doen. Het is in ieder geval duidelijk dat ik niet zonder de medicatie kan ;-). Verder werkte ik deze dag aan A-typical en NannyAnnelon.

Dinsdag waren de kinderen thuis dus was ik veel afgeleid. Ik heb nog weleens dat als ik aan het eten ben en de NVS aan slaat ik echt een milliseconde denk dat ik mij verslik en dan van “o nee het is de NVS”. Wanneer de NVS aan slaat ben ik nog steeds wat hees waardoor ik wat moeilijk praat. Ook wil ik tijdens het aanslaan slikken en word ik kortademig. Het kortademige hoort bij de NVS, maar het komt ook deels door mijn houding.

Woensdag had ik een verjaardag van een vriendin van mij. Ik bleef een beetje bij het veilige groepje zitten die ik kende en was wat stiller dan normaal. Als ik wilde gaan praten wachtte ik tot de NVS aan was geslagen, maar soms was dan het onderwerp al voorbij 😉 dus had ik niks meer te zeggen. Dit vond ik allemaal niet zo heel erg. Uiteindelijk kwam de NVS toch ter sprake. Er wel een last van mijn schouders. Toch wachtte ik elke keer met praten wanneer de NVS aan sloeg, omdat ik dan niet goed praat. Ik praat nog hees en de NVS verstoord mijn gesprek waardoor ik niet goed op mijn woorden kom. Ik ben er dan te veel mee bezig.

Donderdag had ik weer een afspraak bij de verpleegkundige. Ik gaf aan nog wel hees te zijn en zij hoorde dat ook wel. Het is nog best een groot verschil met mijn gewone stem.

Op deze afbeelding hieronder zie je het beeldscherm dat de verpleegkundige specialist voor zich heeft om de NVS mee in te stellen. Deze heeft twee tabbladen; “Normal” is de NVS en “Magnet” is uiteraard het magneet. Je ziet hier hoe mijn NVS op dit moment in is gesteld.

De milliampère stond op 1,50, maar die willen we zo hoog mogelijk hebben staan dus die verhoogde we naar 1,75. Doordat ik vorige week wat pijn had gehad hadden we het aantal hertz van 30 naar 20 verlaagd. Deze lieten we zo staan. Van de verhoging van de milliampère merkte ik nauwelijks wat. Ik merkte wel iets, maar nauwelijks vergeleken met de vorige weken.

Vrijdag had ik een afspraak bij de medisch psycholoog. We hadden het vooral over het hese praten. Zij hoorde het verschil ook, maar gaf ook aan dat ik een vrij gespannen houding had. Dat was meer omdat het toen de eerste keer was dat de NVS af ging waar zij bij was. Ik word dan tijdens dat de NVS aan slaat wat lacherig en ben aan het praten waardoor ik vervolgens kortademig wordt. Dat is dus logisch maar later in het gesprek zag zij ook dat wanneer ik er ontspannen bij zat mijn stem ook wel echt hees was en ik iets kortademig werd.

Ik heb elke keer het gevoel dat ik het uit moet leggen aan mensen waarmee ik in gesprek ben. De medisch psycholoog begrijpt dat wel en had het idee om een soort elevator pitch te maken. Een elevator pitch is een term die eigenlijk wordt gebruikt in het bedrijfsleven. “Alsof je met de directeur in een lift staat en jezelf in 1 minuut moet verkopen om promotie te maken”. Dit zou ik dan kunnen gebruiken bij een uitleg over de NVS aan mensen die wat verder van mij af staan. Drie duidelijke zinnen waarmee ik aangeef waarom ik zo praat en vervolgens ervoor zorg dat het niet een gespreksonderwerp wordt. Kort maar krachtig dus. Deze drie zinnen moet ik nog gaan bedenken. Misschien hebben jullie een idee? Plaats dat dan in een comment onder dit blog.

Zaterdag gingen wij op kraamvisite bij goede vrienden en naar mijn schoonmoeder. Hun wisten er allemaal wel van. Deze keer was het voor het eerst dat ik soms ongemerkt door bleef praten tijdens dat de NVS aan sloeg. ’s Avonds schrijf ik een deel van dit blog. Omdat ik schrijf over de NVS voel ik hem elke keer wanneer die aan slaat; logisch.

Het gaat dus steeds beter. Ik ben nu nog voornamelijk bezig met de bijwerkingen van de NVS. De bijwerkingen als in het voelen van de NVS en het hese praten. Dit gaat de goede kant op; er zit echt wel vooruitgang in. Ik ben wat meer gewend aan het gevoel van de NVS, het hese praten wordt iets minder en ik merk al dat ik veel meer energie heb. Dit allemaal terwijl het aantal milliampère verhoogd is. Woensdag heb ik weer een afspraak voor de NVS, als ze hem dan wil verhogen dan vind ik dat prima.

Of mijn aanvallen verminderen weet ik nog niet zo goed. Ik heb wel het gevoel wat scherper en alerter te zijn waardoor ik denk dat ik misschien iets minder aanvalletjes heb.